Podsumowania na koniec roku nie są przyjemne, bo zawsze poszukujemy najpierw złego a dopiero potem dostrzegamy światełko w tunelu. Ten rok był trudny, ale wydarzyło się również wiele wspaniałych rzeczy: spotkaliśmy ludzi dobrego serca, uczestniczyliśmy w wielu projektach pomocowych, wzbogaciliśmy się o nowe doświadczenia w opiece nad seniorami oraz potwierdziliśmy wartość podtrzymywania kontaktu z drugim człowiekiem.
DPS Radziwiłłowska to także już nie jeden budynek, ale dwa, a wiadomo, że od przybytku głowa nie boli. Do grona naszych Mieszkańców dołączyli mieszkańcy ul. Ułanów 25, a kadrę wzbogacili pracujący tam ludzie.
Koniec roku, to również czas pożegnań. Odeszły osoby, które ceniliśmy za poczucie humoru, niezłomność, siłę, talent. To byli wyjątkowi ludzie, pełni pasji i woli życia. Pozostawili po sobie pustkę i ogromny żal.
W naszym Domu, w innych pewnie też, Mieszkańcy mają swoje miejsca. Takie ulubione. W sali terapii, na gimnastyce, w jadalni, w świetlicy. Próbowaliśmy to zmienić, bo czasami wywołuje to niepotrzebne emocje, ale bezskutecznie. Efekt jest taki, że w miejscach wspólnych krzesła, stoły, fotele mają swoich nieformalnych właścicieli. I my pamiętamy, do kogo należały, te ulubione miejsca, tych ulubionych osób, których już z nami nie ma.
